ณ คอนโดแห่งหนึ่ง ภายในห้องมีวัยรุ่นคนหนึ่งกำลังใช้คอมพิวเตอร์ท่องอินเตอร์เน็ต

ตึ้ง! ตึ้ง! ตึ้ง!

“เสียงแจ้งเตือนจากช่องไหนนะ! ต้องขอคลิ๊กไปดูหน่อย” วัยรุ่นคนดังกล่าวคลิ๊กตามเสียงแจ้งเตือนทันที

“อ้าว! นี่มันช่อง Startube ของน้องปอร์เช่นี่ ว้าว! วันนี้ Live สดเสียด้วย อย่างนี้ต้องดูสักหน่อย” วัยรุ่นชายตั้งใจดูเข้าไปดูอย่างสนใจ

          ……………………….

“สวัสดีค่ะ ปอร์เช่นะคะ วันนี้ปอร์เช่ไม่ได้มาคนเดียว แต่ยังมีเพื่อนๆมารวมด้วยอีกสามคน และพวกเรามีกิจกรรมพิเศษมาให้ทุกท่านได้เข้าร่วมกันนะคะ แต่ก่อนจะเข้ากิจกรรม ก็ขอมอบบทเพลงๆหนึ่งให้ทุกคนฟังกันค่ะ ”

เสียงกีต้าร์บรรเลงเบาๆจากยัยมินท์ สาวจอมพลังดังขึ้น พร้อมเสียงเครื่องเพอร์คัชชันจากยัยไหม สาวจอมกิน ส่วนยัยมินท์ เด็กเนิร์ด อยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ควบตำแหน่งคอรัส

ตอนนี้ถ้าคุณคิดว่าเรากำลังเล่นดนตรีเปิดหมวกเพื่อรับบริจาค

คุณกำลังคิดผิดแล้ว.....หุหุ

หลังจากฉันทำการบ้านและวิเคราะห์การหาสปอนเซอร์ของนักเรียนมัธยมก็พบว่าส่วนมากที่ไม่ได้ผลตอบรับที่ดีก็เพราะ  รูปแบบส่วนใหญ่มีแค่การบริจาค

ทุกสินค้าหรือผู้คนไม่ได้ต้องการบริจาคให้นักเรียนเฉยๆ เพราะนักเรียนที่มีต้นทุนในระดับหนึ่งต้องการเงินไปทำกิจกรรมของโรงเรียน ดูยังไม่เดือดร้อนเท่ากับคนด้อยโอกาสที่ป่วยหรือไม่มีเงินจริงๆ

ด้วยความเป็นติ่งเกาหลีตัวแม่ ฉันจึงเอาเทคนิคจากซีรีย์เกาหลีเรื่องหนึ่งมาใช้ นั่นคือเปลี่ยนจากการขอเงินเป็นการระดมทุน โดยมีสินค้าเป็นการตอบแทน

“ก็จบไปแล้วนะคะกับเพลงแรก และวันนี้เรามีโปรเจคของพวกเรามนำเสนอให้กับทุกคน โดยโจทย์ของพวกเราก็คือ พวกเราต้องออกร้านในงานของโรงเรียนและต้องใช้เงินลงทุนร้าน ซึ่งเราไม่ได้มาขอบริจาค แต่จะมาเปิดพรีออเดอร์ เพื่อระดมทุนค่ะ”

“และนี่ก็คือสินค้าในวันออกร้านของพวกเรา นั่นก็คือ...แท! แด!... เกี๋ยวซ่าญี่ปุ่นสูตรดั้งเดิม! ที่ทอดด้วยน้ำค่ะ”

“แป้งเกี๊ยวซ่าที่บาง แต่เหนียวนุ่มพร้อมไส้เกี๊ยวที่อัดแน่นจากหมูคุโรบุตะ”

“ทอดด้วยน้ำแร่ในอุณหภูมิที่พอเหมาะ ทำให้ไม่อ้วนและดีต่อสุขภาพ”

“โรยด้วยพริกไทย ตบท้ายด้วยน้ำจิ้มและเครื่องเคียงแบบโฮมเมด อร่อยลืมโลกแน่นอนค่ะ”

ขณะที่ฉันพูด ยัยไหม สาวจอมกินก็คีบเกี๊ยวซ่าร้อนๆ โชว์ตรงหน้ากล้องและกินโชว์หน้ากล้องด้วยสีหน้าที่มีความสุข

ถือเป็นพรสวรรค์อย่างหนึ่งของยัยไหม ที่กินอะไรก็ดูน่าอร่อยไปหมด ขนาดพวกฉันอิ่มกันแล้วพอเห็นท่าทางการกินยังหิวอีกรอบ ส่วนคนที่ดู Live นี้อยู่ ดูท่าคงนั่งท้องร้องแน่ๆ

“และวันนี้พวกเราจะขอนำเสนอเกี๋ยวซ่าของพวกเราใรรูปแบบเซ็ทที่บรรจุในกล่องอย่างดี หนึ่งกล่องมีห้าสิบชิ้น ราคากล่องละ xxx บาท พร้อมเครื่องเคียง และจำกัดจำนวนที่ห้าร้อยกล่องเท่านั้น”

นี่ถือเป็นกลยุทธ์หนึ่ง ฉันวางแผนกัน

การขายเกี้ยวซ่าแบบกล่องเล็กๆไม่กี่ชิ้น อาจจะเหมาะกับวันงานโรงเรียนเพราะผู้คนน่าจะไม่อยากกินเยอะ เพราะมาเดินเที่ยว แต่ถ้าขายแบบพรีออเดอร์แบบนี้ การกระตุ้นยอดขายที่ดีควรขายเป็นเซ็ตที่ดูมีปริมาณต่างจากท้องตลาดและสามารถทานกับครอบครัวได้

รวมถึงการขายแบบจำกัดจำนวนก็ช่วยกระตุ้นความอยากของคนได้เป็นอย่างดี

โฮ่ๆๆ! เป็นไงๆ แผนการตลาดของพวกฉัน

ก็ต้องขอยกเครดิตและขอบคุณซีรีย์ดีๆ ที่ทำให้ฉันมีความรู้และนำมาประยุกต์กับชีวิตจริง สมกับที่อดหลับอดนอนติดตามดูจริงๆ

“และแน่นอนว่า ทุกท่านที่สั่งเกี๊ยวซ่าจะยังไม่ได้รับสินค้าภายในวันนี้ แต่จะในวันที่ 30 เดือนหน้าซึ่งก็คือวันงานของโรงเรียนเรานั่นเอง โดยสามารถเลือกรับได้ที่งานโรงเรียนและชมบรรยากาศงานของเราไปด้วย พร้อมได้รับคำขอบคุณจากพวกเราห้อง ม.4/6 ที่จะถ่ายรูปของท่านติดในบอร์ดผู้สนับสนุน”

“หรือจะให้ส่งทางเดลิเวอรรี่ถึงบ้านหรือที่ทำงานในวันนั้นแบบร้อนๆ ก็แจ้งที่อยู่พร้อม เบอร์โทรมาได้เลยนะคะ แน่นอนว่าเราจะแนบการ์ดขอบคุณจากพวกเราไปด้วย”

“โดยรายได้จากการขายเกี๊ยวซ่าของพวกเราทั้งหมด จะถูกนำไปมอบให้โรงพยาบาล บ้านโคกอีหลี เพื่อซื้ออุปกรณ์ทางการแพทย์ ส่วนอุปกรณ์ในการทำเกี๊ยวซ่าทั้งหมด พวกเราจะมอบให้ผู้ที่อยากมีอาชีพหรือตกงานจริงๆมารับไปประกอบอาชีพต่อค่ะ”

“แค่เกี๊ยวซ่าเพียงหนึ่งกล่อง คุณก็ต่อเติมความฝันของผู้คนได้มากมาย และตอนนี้อย่ารอช้าหยิบโทรศัพท์ของพวกคุณขึ้นมา เพราะพวกเราเปิดรับพรีออเดอร์แล้วค่า…..”

...................................

“เฮ้ย! โปรเจคดีมาก แถมเกี๊ยวซ่าที่น้องคนนั้นกินก็ดูน่าอร่อย อย่างนี้ต้องสั่งสักกล่องเพื่อสานฝันวัยรุ่น จัดไปเลย!” เด็กวัยรุ่นคนเดิมที่นั่งดู Live กดสั่งพรีออเดอร์ พร้อมโอนเงินอย่างไม่ลังเล

อีกด้านหนึ่งของกรุงเทพ.......

“พวกเรา ดู Live ใน Startube ของพี่ปอร์เช่ บิ๊กแฟนตัวแม่ของ Blacklink หรือยัง? ” ข้อความหนึ่งเด้งขึ้นในกลุ่มของแอพมือถือ

“ฉันดูๆ เริ่ดมาก! ระดมทุนด้วยเกี๊ยวซ่า เหมือนในซีรีย์เลย”

“ในฐานะที่พวกเราก็เป็นติ่งเกาหลีเหมือนกันแถมอยู่ด้อม Blacklink เดียวกันด้วย ช่วยกันอุดหนุนสักกล่องไหม?”

“ดีๆ เดี๋ยวมาหารกัน นอกจากจะอุดหนุนแล้ว เดี๋ยวฉันจะช่วยแชร์และกระจายข่าวไปทุกบอร์ดเลย จะได้รู้ว่าติ่งเกาหลีอย่างเราก็ทำกิจกรรมดีๆเหมือนกัน ไม่ได้แค่คอยกรี๊ดศิลปินอย่างเดียว”

“ใช่ๆ ฉันด้วย ฉันเอาด้วย!”

.......................................

เหตุการณ์ที่คล้ายๆกันนี้ เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วทั่วโซเชียล จนเกิดกระแสแฮชแทกขึ้น และไต่อันดับอย่างรวดเร็ว

#ระดมทุนเกี๊ยวซ่า

ในขณะเดียวกันที่บริษัทค่ายเพลงแห่งหนึ่ง ที่ปั้นศิลปินดังมากมาย โปรดิวเซอร์หนุ่มกับทีมงานของเขากำลังมองหาศิลปินคนใหม่ก็เห็นแฮชแทกนี้และเข้าไปดูต้นตอ

“เฮ้ย! เด็กคนนี้ใช้ได้เลยนะพี่โอม โปรเจคที่ระดมทุนเกี๊ยวซ่าก็เจ๋ง แถมหน้าตาดีและเสียงยังดีอีก” ชายหนุ่มแต่งตัวแฟชั่นคนหนึ่ง พูดขึ้นหลังดู Live สด

“ใช่ ดูดีมีความเป็นไอดอลมาก โทรสั่งเกี๊ยวซ่าน้อง แล้ววันนั้นเราไปรับที่โรงเรียนเพื่อดูตัวจริงกัน”ชายที่ชื่อพี่โอมบอกทีมงาน

อีกมุมหนึ่งในกรุงเทพ

ตรู๊ด!.....ตรู๊ด!.....เสียงโทรศัพท์ของเด็กหนุ่มวัยรุ่นผู้หนึ่งดังขึ้น

“ฮัลโล! ว่าไงแม็กซ์!”

“ฮัลโล! เฮ้ยเจมส์ ดู Live ของน้องปอร์เช่ด่วน เจ๋งโคตร!”

“ดูอยู่ๆ เดี๋ยวคงต้องอุดหนุนสักกล่อง เป็นเด็กที่เก่งและความคิดดีด้วย”

“เฮ้ย! รีบๆจีบนะเว้ย ถ้าไม่จีบ ข้าขอนะ เดี๋ยวคนอื่นจะมาแย่ง ต้องรีบๆ”

“ตามสบายเลยเพื่อน ของแบบนี้มันอยู่ที่น้องเขาเว้ย! ไม่ได้อยู่ที่คนจีบก่อน”

“เออๆ! เดี๋ยวข้าขอไปดู Live น้องปอร์เช่ต่อ กำลังร้องเพลงโปรดพอดี แค่นี้นะ! บาย”

ตรู๊ด!....

เจมส์วางสายแมกซ์ ขณะมองจอคอมพิวเตอร์ที่กำลัง Live สด ด้วยรอยยิ้มและแววตาที่ชื่นชม

..............................

“ขอแสดงความยินดีกับพวกคุณทุกคน เพราะยอดพรีออเดอร์เกี๊ยวซ่าห้าร้อยกล่องของพวกเรา ถูกจองหมดแล้วจร้า! ปรบมือกันหน่อย!”

“เย้! แปะๆๆ” สาวสาวที่หน้าโรยแรง โห่ร้องปรบมือยินดีด้วยความเพลีย

ก็จะไม่ให้พวกเราหมดแรงได้อย่างไร เพราะตั้งแต่เปิดพรีออเดอร์ ยอดจองก็ค่อยๆเพิ่มขึ้นจนถึงจุดพีคที่พวกเราต้องคอยมาจดออเดอร์และรับโทรศัพท์กับหัวหมุน

คนขายของออนไลน์ก็คงวุ่นและเหนื่อยกันแบบนี้นี่เอง

“ไม่น่าเชื่อนะว่าพวกเราจะทำได้” ยัยมินท์นั่งดมยาดมแล้วพูดขึ้น

“ใช่! ตอนแรกฉันคิดว่าจะไม่มีคนดูซะแล้ว” ยัยหม่อนนอนแผ่อย่างหมดสภาพ

“ฉันนี่กินโชว์ตลอด จนท้องจะแตกตายอยู่แล้ว” ยัยไหมนั่งลูบท้องตัวเอง พร้อมริมฝีปากที่เต็มไปด้วยคราบน้ำจิ้มเกี๊ยวซ่า

“นี่เป็นแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น พวกเรายังทำได้มากกว่านี้” ฉันพูดด้วยความมั่นใจ

“หา! ยังมีอีกหรือ?” สามสาวพูดประสานเสียงพร้อมกัน

ใช่แล้วค่ะ! ก็ยอดพรีออเดอร์ พอหักกำไรแล้วก็แค่พอออกร้าน แต่ไม่พอเอาไปบริจาค แต่คนอบ่างปอร์เช่ซะอย่าง ถ้าทำอะไรแล้วก็ต้องสุด

คอยดูพรุ่งนี้ดีกว่ารับรองว่า..จัดใหญ่รัชดาลัยแน่นอน

...................................