ย้อนอดีต ตามหา...แม่ของลูก
ตอนที่ 61 บทสรุปของความรัก
ในขณะที่ผมรู้สึกสิ้นหวังอยู่นั้น ผมก็มองเห็นหมอหนุ่มคนหนึ่งที่คุ้นหน้า กำลังเดินเข้ามาที่ข้างเตียง
 
“ลุงธีย์ฟื้นแล้ว!” หมอหนุ่มร้องอุทานด้วยความดีใจ ส่วนผมเมื่อปรับสายตาและเพ่งมองที่หน้าหมอหนุ่มชัด ๆ ก็ตกใจ เมื่อพบว่าหมอหนุ่มคนนี้ก็คือ “วิท” ลูกชายของว่านนั่นเอง
 
“ลุงธีย์สลบไปหลายวันเลยครับ ตอนนี้น่าจะคอแห้ง ดื่มน้ำหน่อยนะครับ” วิทในชุดเสื้อกาวน์ของหมอ รินน้ำใส่แก้วพร้อมเสียบหลอดและค่อย ๆ ให้ผมดื่ม
 
ผมค่อย ๆ ดื่มน้ำทีละนิด ความชุ่มชื้นเริ่มกลับมาสู่ลำคอ ทำให้รู้สึกสบายขึ้น
 
“ลุงธีย์นี่มีดวงกับรถบรรทุกจริง ๆ นะครับ คนอะไรถูกรถบรรทุกชนตั้งสองครั้ง แต่ก็ดวงแข็งแถมยังรอดมาได้ แม่คงดีใจที่เห็นลุงธีย์ฟื้น” วิทพูดและนำแก้วน้ำไปเก็บที่เดิม
 
เดี๋ยวนะ! รถชนสองครั้ง! ผมจำได้ว่าตั้งแต่เกิดมาผมถูกรถชนครั้งเดียวเองนี่
 
ผมพยายามพูดออกมา แต่ก็ยังพูดไม่ได้ ในลำคอมีเพียงเสียง อึมม! อึมม! ออกมาเท่านั้นเอง
 
“ช่วงที่เพิ่งฟื้น อาจมีปัญหาเรื่องการพูดบ้างนะครับ อีกสักพักลุงธีย์ก็จะเริ่มพูดได้ เดี๋ยวผมจะให้พยาบาลมาตรวจร่างกายก่อนนะครับ ถ้าอาการปลอดภัยแล้ว วันนี้อาจจะสั่งอาหารอ่อน ๆ ให้ลุงธีย์ทาน”
 
 วิทพูดแล้วยิ้มเหมือนว่าน ก่อนที่จะเดินไปเรียกพยาบาลเพื่อมาดูแลผมต่อ
 
ตอนนี้ผมเริ่มสับสนกับสถานการณ์ตอนนี้
 
“คนอะไรถูกรถบรรทุกชนตั้งสองครั้ง แต่ก็ดวงแข็งแล้วก็ยังรอดมาได้” คำพูดของวิทดังก้องขึ้นในหูของผม ทำให้ผมเริ่มทบทวนว่าผมกำลังพลาดอะไรไปหรือเปล่า
 
และแล้ว...ในหัวของผมก็ปรากฎประโยคหนึ่งของนักวิทยาศาสตร์ เกี่ยวกับเรื่องทฤษฎีการย้อนเวลา
 
“ผมมั่นใจว่า หากเราย้อนกลับไปในตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ ในวันที่เราย้อนอดีต วันนั้นจะเป็นวันที่โลกคู่ขนานและโลกเก่าบรรจบเป็นโลกเดียวกันแน่นอน”
 
หรือว่าผมไม่ได้ฝันไป!
 
แต่ทำไมผมยังนอนเป็นผักเหมือนเดิม!
 
ตอนนี้ความคิดของผมเริ่มตีกันอีกรอบ เพราะสับสนระหว่างความฝันกับความจริง
 
ทันใดนั้นเอง!
 
เสียงเล็ก ๆ คุ้นหู ที่ผมไม่ได้ยินมานาน ก็ดังขึ้น!
 
“พ่อฟื้นแล้ว!... โห! พ่อรู้มั้ยว่าพ่อหลับไปตั้งหลายวันแหนะ”
 
เมื่อได้ยินเสียงนี้ น้ำตาของผมก็ไหลออกมาด้วยความคิดถึง เพราะมันคือเสียงของคนที่ผมอยากเจอมาตลอด
 
“น้องมีน!” ผมเปล่งเสียงออกมาจากลำคอได้แล้วและเรียกชื่อของเธอ
 
“ใช่สิ! เสียงแบบนี้มีหนูคนเดียวแหละ พ่อนี่นะไม่ไหวเลย เดินไม่รู้จักระวัง” น้องมีนบ่นผมเหมือนในอดีต ตอนนี้ผมไม่สนใจอะไรอีกแล้ว รู้แค่ว่าผมดีใจมากที่ได้พบเธออีกครั้ง
 
“พ่อรอแป๊บนึงนะ เดี๋ยวหนูมา” น้องมีนพูดแล้วก็วิ่งออกไปจากห้อง และทิ้งให้ผมอยู่ในห้องคนเดียว
 
มีคำพูดเป็นล้านคำ ที่ผมอยากจะถามเธอ ทั้งเรื่องหลังจากอยู่ในห้วงเวลาว่าเธอหายไปไหน หรือคำถามที่ว่าตอนนี้ผมฝันหรือตื่นอยู่ แต่การที่ได้พบเธอแสดงว่าผมน่าจะไม่ได้ฝันไปแน่นอน
 
ผมนอนรอน้องมีนอยู่นาน สักพักก็ได้ยินเสียงคนกำลังเดินเข้ามา
 
“รอนานมั้ยคะพ่อ พวกเรารอพ่อฟื้นตั้งนาน หนูเลยออกไปซื้อขนมกับแม่มา แล้วแอบเข้ามาดูพ่อก่อน นี่หนูกับแม่ซื้อขนมมาฝากพ่อด้วยนะ” น้องมีนพูดพลางยื่นขนมให้ผม
 
“แม่!” ผมตกใจและพยายามมองไปที่ข้างเตียง เพื่อมองว่าแม่ที่น้องมีนพูดถึงคือใคร
 
และแล้วน้ำตาของผมก็ไหลออกมาด้วยความดีใจอีกครั้ง
 
“ธีย์ ฟื้นซะทีนะ!” ผู้หญิงคนที่น้องมีนเรียกว่าแม่ ยืนร้องไห้เมื่อเห็นผมฟื้น เธออุ้มน้องมีนให้เข้ามากอดผมและตัวของเธอก็กอดผมเช่นกัน
 
“แคท!.ผม......” ขณะที่ผมกำลังจะพูดอะไรต่อ
 
ทันใดนั้น! ในหัวของผมก็มีความทรงจำมากมายไหลเข้ามาอย่างต่อเนื่อง
 
............................
 
“มีบางครั้ง..ผู้ที่ถูกรถชนหรือถูกกระแทกอย่างแรง เมื่อฟื้นขึ้นมาในช่วงแรก ความทรงจำอาจจะยังไม่ปะติดปะต่อกันหรือหายไปช่วงสั้น ๆ  ต้องใช้เวลาสักพัก ความทรงจำก็จะกลับมาเองครับ” นั่นคือคำพูดของวิทที่บอกผมในวันที่ผมถามเรื่องนี้
 
ใช่แล้ว! ตอนนี้ผมจำเรื่องราวได้ทั้งหมดแล้ว!
 
ย้อนกลับไปในวันนั้น ผมช่วยแคทไว้ได้ทัน แต่ตัวผมเองกลับถูกรถบรรทุกชนและต้องรักษาตัวอยู่เป็นเดือน จนอาการดีขึ้น
 
จากนั้นผมก็เข้าไปคุยกับพ่อของแคทเรื่องขอลูกสาวของท่านแต่งงาน แม้จะมีบททดสอบและปัญหาที่ต้องแก้ไข แต่ผมก็ผ่านมันมาได้
 
จนกระทั่ง...ผมก็ได้แต่งงานกับแคท!
 
วันแต่งงานผมยังชวนว่านกับน้ำหวานพร้อมด้วยครอบครัวของพวกเธอมาร่วมงานด้วย ความสัมพันธ์ของเราในชาตินี้คือเพื่อนที่ดีต่อกัน วิทเองยังมาเป็นเพื่อเจ้าบ่าวให้ผมพร้อมกับพี่ชัยรุ่นพี่มหาวิทยาลัยสุดซี้ ทุกคนต่างดีใจมากที่เห็นผมเป็นฝั่งเป็นฝาเสียที
 
หลังจากผมแต่งกับแคทไม่กี่ปี น้ำหวานและว่านต่างก็ได้แต่งงาน ทั้งคู่มีครอบครัวที่มีความสุขไม่แพ้กัน
 
เรื่องที่ไม่น่าพูดถึงก็คือ ..อะแฮ่ม! ผมขยันทำการบ้านบ้านมาก ฮ่าๆๆ
 
ก็เพราะผมกลัวว่า ตอนนี้อายุเยอะแล้ว เดี๋ยวน้องมีนจะเกิดไม่ทัน ทำให้หลังแต่งงานไม่ถึงปี แคทก็ตั้งท้อง เล่นเอาผมดีใจมาก แต่ก็ต้องมาลุ้นอีกทีว่าจะได้ลูกสาวไหม
 
และแล้ว...ความฝันของผมก็เป็นจริง!
 
เมื่อวันที่น้องมีนเกิด...ผมดีใจมาก จ้องมองตากลมโตและแก้มยุ้ยๆ ของเธอ พลางให้หวนคิดถึงเรื่องราวในอดีต รวมถึงเรื่องที่เธอหายไปในห้วงเวลาด้วย
 
“น้องมีน!...พ่อทำสำเร็จแล้ว  เราได้พบกันแล้วนะลูก” ผมอุ้มน้องมีนและพูดกับเธอ ด้วยน้ำตาที่ไหลออกมาด้วยความดีใจ ความกดดันทั้งหมดก็สลายไปจนหมดสิ้น
 
ไม่รู้ว่าเธอเข้าใจหรือไม่ แต่น้องมีนก็ยิ้มและหัวเราะเมื่อผมเรียกชื่อเธอ
 
ความรู้สึกของการได้เป็นพ่อคนนี่มันอธิบายได้ยากจริง ๆ รู้แต่ว่าวันนี้ผมดีใจและมีความสุขที่สุด
 
ทำให้ผมคิดถึงคำพูดของน้องมีนที่เคยพูดว่า
 
“ทุกครั้งที่หนูเกิด หนูจะเปลี่ยนชีวิตพ่อให้ดีขึ้น เมื่อถึงตอนนั้นพ่อจะเข้าใจเองว่าเพราะอะไร”
 
และวินาทีเมื่อผมได้เห็นเธอเกิดมาและได้อุ้มเธอ ผมก็เข้าใจคำพูดประโยคนั้นทันที
 
มันไม่ได้มีอิทธิปาฏิหารย์อะไรหรอก เพียงแต่มันทำให้ผมเปลี่ยนไปและขยันทำงานมากขึ้น เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกว่าการได้ดูแลคนที่อยู่ข้างหลัง มันมีความสุขมากขนาดไหน
 
ผมขยันมากขึ้นและใจเย็นลง ทำงานทั้งบริษัท ทั้งฟาร์มและกลับมาช่วยแคทเลี้ยงน้องมีน แม้จะเหนื่อยมาก แต่ก็มีความสุข
 
จนในเวลาไม่นาน ผมก็กลายเป็นเศรษฐีจากความขยันของตัวเอง
 
แม้กระทั่งตอนนี้ผมเองก็ยังไม่เชื่อว่า...ชาตินี้ผมจะรวยเหมือนคนอื่นได้ด้วย
 
เรื่องราวก็ดำเนินต่อไป จนน้องมีนโตเท่าตอนนี้ แต่ไม่กี่วันก่อนหน้า ผมก็ถูกรถบรรทุกชนซึ่งเป็นวันเดียวกับในอดีตที่ทำให้นอนเป็นผัก และถูกมารักษาในโรงพยาบาลที่วิททำงานเป็นหมออยู่
 
จนกระทั่งหลายวันต่อมา....ผมก็ฟื้นขึ้น และเริ่มจำความได้นั่นเอง
 
..........................
“น้องมีน! รอพ่อนานไหม พ่อขอโทษนะ!” ผมทำท่าหอบหลังจากวิ่งมาตั้งไกล เพื่อมารับน้องมีนที่โรงเรียนอนุบาล
 
“หนูรอพ่อแค่ห้านาทีเอง ไม่นานหรอก แล้ววันนี้ทำไมพ่อวิ่งมาล่ะ อ้าว! แล้วพ่อร้องไห้ทำไม โอ๋ๆ ไม่ร้องนะ ไม่ร้อง” น้องมีนสะพายกระเป๋าแล้ว หยิบผ้าเช็ดหน้าของเธอเช็ดน้ำตาให้ผม
 
“วันนี้รถพ่อเสียน่ะ พ่อไม่อยากให้หนูรออีกแล้ว จึงรีบวิ่งมาแทน” ผมสะอึกสะอื้นเหมือนทำผิดครั้งใหญ่
 
“อีกแล้วที่ไหน พ่อไม่เคยให้หนูต้องรอเลยนะ พ่อตรงเวลาตลอด เพิ่งมีครั้งนี้แหละ แต่ก็ไม่นานมาก” น้องมีนพูดขึ้นและเก็บผ้าเช็ดหน้าของเธอใส่กระเป๋า
 
“หนูจำไม่ได้หรอก พ่อเคยปล่อยให้หนูรอนานมาแล้วครั้งหนึ่ง ซึ่งซึ่งมันนานมาก ๆ และพ่อสัญญากับตัวเองไว้ว่า ต่อไปนี้พ่อจะไม่ให้หนูต้องรอพ่ออีกแล้ว” ผมอุ้มน้องมีนขี่คอ แล้วพาเดินไปเรื่อยๆ
 
“เย้! หนูชอบขี่คอพ่อแบบนี้ เราเดินแบบนี้กลับบ้านเลยนะ แต่พ่อต้องเล่านิทานให้ฟังด้วย” น้องมีนชอบใจ ที่ได้ขี่คอผมแล้วเดินกลับบ้าน
 
“ได้สิ! เอานิทานเรื่องอะไรดีนะ เอาเรื่องที่มีนางฟ้าตัวน้อย ที่พาพ่อของเขาย้อนอดีตไปหาแม่ดีไหม เรื่องนี้สนุกนะ”
 
“เอา ๆ หนูชอบเรื่องนี้ ”
 
“งั้นพ่อจะเล่าเรื่องนี้นะ แต่หนูต้องโทรไปบอกหม่ามี๊ด้วยนะว่าวันนี้อาจจะกลับช้าหน่อย”
 
“เดี๋ยวหม่ามี๊ก็โทรมาหาพ่อเองนั่นแหละ พ่อเล่าเลย ๆ”
 
“เอาล่ะนะ....กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว.....มี......”
 
“อ้าว! ทำไมพ่อร้องไห้อีกแล้วล่ะ! พ่อขี้แยจัง”
 
“ไม่มีอะไร... น้องมีนพ่อรักหนูนะ”
 
“หนูก็รักพ่อ พ่อเป็นพ่อที่ดีที่สุดในโลกเลย เล่านิทานต่อนะ ”
 
“ได้จ้า ถึงไหนแล้วนะ อ้อ! ถึงตอนที่นางฟ้าตัวน้อยหลงอยู่ในห้วงเวลานั่นเอง
แล้วในที่สุด.......”
 
..................................
 
“ความรักของพ่อหนู...แก้ไขได้แล้วนะ
แล้วความรักของคุณล่ะ เป็นอย่างไรบ้าง
ถึงวันนี้จะย้อนอดีตไม่ได้ แต่ก็ยังไม่สาย...ที่จะแก้ไขนะคะ”
 
.......................
 
ขอขอบคุณสบู่สมุนไพรกลั่น เบนเนทสูตรอโรม่า
ที่ตอนนี้บ้านหนูใช้กันทั้งบ้านและหม่ามี๊ชอบมาก..ขอบอก
หาซื้อได้ที่ 7-11 และห้างสรรพสินค้าและร้านค้าชั้นนำทั่วประเทศ
ถ้าหาซื้อไม่ได้หนูแนะนำ ให้สั่งทางออนไลน์ที่ www.bennett.co.th นะคะ
ตอนนี้สั่งครบ 12 ก้อน ส่งฟรีถึงบ้านเลยแถมยังคละสูตรได้อีก
ของเค้าดีจริงๆ เพราะ... “อะไรดีบุ๋มก็ว่าดี...สบู่เบนเนท ยอดขายอันดับ 1 ติดต่อกัน 6 ปีซ้อน”
 
และขอบคุณ พี่ป้าน้าอาทุกท่าน ที่ติดตามนิยายเรื่องนี้มาจนจบนะคะ
ไว้ถ้าหนูโตขึ้น จะให้คนเขียน เขียนเรื่องหนูตอนโตให้อ่านนะค้า
 
แต่เรื่องของหนูก็ยังไม่จบดี เพราะนิยายเรื่องนี้เค้ายังมีตอนพิเศษแถมให้ด้วยนะ
แต่ต้องตามไปอ่านกันที่
https://www.bennett.co.th/story
 
คิดถึงทุก ๆ คน
 
จาก...น้องมีน
 
จบบริบูรณ์แล้วจ้า
 
.............................
 
สวัสดีค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามนิยายเรื่อง "ย้อนอดีต...ตามหาแม่ของลูก" มาจนถึงตอนนี้นะคะ
ตอนนี้ทาง Bennet Love Story ก็ขอฝากนิยายเรื่องใหม่ไว้ด้วยนะคะ
 
พบกับนิยายรักเรื่องใหม่จาก Bennett Love Story
เริ่มวันที่ 1 มิถุนายน 2564

ความรัก...ชั่วพริบตา
ความรัก ที่เกิดขึ้นชั่วพริบตา จะคงอยู่เป็นนิรันดร์หรือไม่

นิยายรักแนวโรแมนติค คอเมดี้
 
เป็นเรื่องราวของทับทิม” หญิงสาววัยรุ่นธรรมดา ที่มีอาชีพเป็นหมอดูออนไลน์

เธอเป็นผู้มีความผิดปกติด้านอารมณ์ที่แปลกกว่าคนอื่น
ทุก ๆ ตอนเช้าที่ตื่นนอน เธอจะหลงรักผู้ชายคนแรกที่เธอมองเห็นทันที

แต่ก็จะลืมความรักวันนั้น เมื่อตื่นขึ้นมาในตอนเช้าวันใหม่
เธอจึงอยากหาทางแก้ไข เพื่อที่จะจะสามารถรักใครได้สักคนเหมือนคนทั่วไป
 
จนกระทั่งวันหนึ่ง เธอเห็นผู้ชายคนหนึ่งแล้วหลงรักมากเป็นพิเศษ
ที่สำคัญเมื่อตื่นขึ้นมาในเช้าของอีกวัน....เธอก็ยังคงรักเขาอยู่
 
เมื่อความรักครั้งนี้ไม่เหมือนเดิม
เธอจึงอยากจะให้ความรักที่เกิดขึ้นแบบไม่มีเหตุผลครั้งนี้ อยู่ยั่งยืนตลอดไป

แต่ผู้ชายที่ไหนจะมารักผู้หญิงหน้าตาธรรมดา ๆ ที่ไม่รู้จักกันมาก่อน

และตัวเธอเอง ก็ไม่รู้ว่าความรักชั่วพริบตาครั้งนี้
จะอยู่ต่อไปได้อีกนานแค่ไหน

..................................

ผู้เขียน : รองเท้าแตะเหยียบดวงจันทร์
Project : Bennett Love Story กับ 6 นิยายรัก

สนับสนุนโดย
สบู่เบนเนท เอ็กซ์ตร้าไวท์

“อะไรดีบุ๋มก็ว่าดี...สบู่เบนเนท ยอดขายอันดับ 1 ติดต่อกัน 6 ปีซ้อน”
....................
นิยายอัพทุกวัน เวลา 12.00 น.

เริ่ม 1 มิถุนายน 2564
...........................................................
 
ตอนต่อไป
ตอนพิเศษ พ่อตากับลูกเขย 1