สบู่สมุนไพร สบู่สมุนไพรจากธรรมชาติ สบู่ก้อนเบนเนท

ย้อนอดีต ตามหา...แม่ของลูก

ตอนที่ 34 แขกคนใหม่ของสวน

ผมเริ่มหัดใช้สื่อออนไลน์ตอนอายุสี่สิบกว่าๆ โดยน้องสาวของผมเป็นคนสอน

“เดี๋ยวนี้คนจะหาอะไรก็ใช้อินเตอร์เน็ตค้นเอา หนูจะทำแฟนเพจไว้ให้และสอนพี่ธีย์ใช้งานนะ”

หลังจากนั้นผมก็เริ่มเล่นสื่อโซเชียลเป็นครั้งแรกและเริ่มสนุกกับมัน

ผมเริ่มลงขายผลผลิตของสวนโดยใช้มือถือถ่ายไปตามเรื่องตามราว แล้วก็อธิบายตามความรู้และประสบการณ์ ซึ่งทำให้เพจของผมมีคนติดตามมากขึ้นเรื่อยๆ

จนกระทั่งเริ่มถ่ายคลิปลงไปและพาเที่ยวชมสวน ปรากฏว่ายอดผู้ติดตามมากขึ้นกว่าเดิมจนแตะหลักหมื่นในเวลาไม่กี่เดือน

หลังจากมีคนติดตาม ก็มีคนสั่งซื้อมากขึ้นเพราะสวนของเราไม่ใช้สารเคมีที่เป็นอันตราย มีเพียงแค่ใช้พืชสมุนไพรกำจัดแมลงในสวนเท่านั้น

ทำให้ผู้ติดตามเชื่อมั่นและบอกต่อๆไป

หลังๆก็มีคนอินบ็อกซ์มาขอคำปรึกษา ซึ่งผมก็บอกวิธีแก้ตามที่ผมรู้

วันหนึ่งก็มีแฟนเพจทักมาว่าอยากจะขอมาดูงานที่สวนของผม ซึ่งผมก็ยินดีและนัดแนะวันที่จะมาดูสวนกัน

ช่วงเช้าของวันอาทิตย์ก็มีรถเก๋งสีขาวคันหนึ่งมาจอดที่สวนของผมตามเวลานัดหมาย

เมื่อประตูรถเปิดออกก็ปรากฎร่างของหญิงสาวผู้หนึ่ง ผิวขาว ผมสั้น อายุประมาณยี่สิบปลายๆ ใบหน้าหมวยแบบอินเตอร์ แต่งตัวทะมัดทะแมง แล้วเดินเข้ามาหาผม

“สวัสดีค่ะคุณธีย์ หนูชื่อแคทนะคะ ที่นัดไว้ว่าจะขอมาดูงานที่สวนน่ะค่ะ” หญิงสาวยกมือไหว้และทักทายผม

แคทเป็นคนรุ่นใหม่ที่สนใจทำเกษตรเธอเรียนจบและทำงานบริษัทโฆษณาแห่งหนึ่งจนรู้สึกว่าอยากทำเกษตร จึงตัดสินใจลาออกและลงเรียนคอร์สเกษตรสั้น ๆ หลายที่เพื่อหาความรู้

พอเธอเห็นผมลงคลิปจึงสนใจและขอมาดูงาน

“สวนของผมก็มีที่ไม่มากหรอกครับ เนื้อที่ประมาณห้าไร่ เราปลูกแบบผสมผสานและใช้พื้นที่ให้คุ้มค่า บางอย่างก็ประยุกต์เอาเพราะงานเกษตรก็เหมือนงานทดลองที่ไม่มีสูตรตายตัว มีการตั้งข้อสันนิษฐานถึงความน่าจะเป็น รวมกับการจดสถิติและการสังเกต ก็กลายเป็นวิธีปลูกแบบใหม่ได้”

ผมอธิบายหญิงสาวขณะที่พาเดินชมสวน ดูท่าทางเธอจะสนใจเรื่องเกษตรมาก เพราะขยันถ่ายรูปและจดทำคำที่ผมพูด

“หนูอยากปลูกผักสลัดและพวกสมุนไพรค่ะ ที่ต่างประเทศนิยมสมุนไพรไทยมาก ๆ ” แคทบอกกับผม ดูเธอจะทำการบ้านมาดีทีเดียว

ด้วยความที่เป็นคนรุ่นใหม่แคทดูจะถนัดเรื่องเทคโนโลยีมาก เธอใช้แท็ปเลทแทนสมุดและถ่ายรูป ส่วนมือถือก็ใช้อัดเสียงผมที่พูดหรือถ่ายคลิปบ้าง ทำให้ผมดูเป็นคนตกยุคมากกว่าเดิม

หลังจากเดินดูที่สวนกันเสร็จ เธอก็ขอผมมาที่สวนอีกเพื่อสอบถามเรื่องอื่น ๆ ที่เธออาจจะสงสัยเพิ่ม

“โทรศัพท์คุยก็ได้นะครับ จะได้ไม่ต้องเดินทางมาไกล” ผมบอกเธอเพราะเป็นห่วง

“ไม่เป็นไรค่ะ บ้านหนูไม่ไกลมาก มาที่สวนดีกว่า คุณธีย์อธิบายแล้วเห็นภาพชัดเจนดีค่ะ เข้าใจง่ายกว่าคุยทางโทรศัพท์” แคทบอกผมและยิ้ม

รอยยิ้มเวลาพูดจบของเธอทำให้ผมเผลอคิดถึงว่านขึ้นทันที

หลังจากวันนั้นแคทก็ดูจะเป็นแขกประจำที่สวนของผม เธอมีของฝากติดไม้ติดมือมาตลอด

“วันนี้แคทเอาองุ่นนิ้วแม่มด ที่ไม่มีเมล็ดมาฝากนะคะ” แคทภูมิใจนำเสนอของฝากมาก บ่อยครั้งที่เธอชอบเอาพืชผักผลไม้จากต่างประเทศมาฝากผม

“เห็นว่าองุ่นพันธุ์นี้ราคาแพงนี่ ไม่ต้องซื้อของแพงๆมาฝากก็ได้นะครับ” ผมบอกเธอเพราะไม่อยากให้เธอสิ้นเปลือง

“ไม่หรอกค่ะ พี่สาวแคททำบริษัทนำเข้าผลไม้จากต่างประเทศเลยได้ราคาพิเศษ อีกอย่างพอคุณธีย์ได้ลองทานเราจะได้คุยกันรู้เรื่องค่ะ” แคทบอกผม พร้อมยื่นถุงองุ่นให้

บางครั้งเวลาเธอมีปัญหาเรื่องปลูกพืช เช่นเจอโรคแมลงหรือเชื้อรา เธอก็จะวีดีโอคอลหาผม

“คุณธีย์ มีหนอนขึ้นมากินต้นไม้หมดเลย อันนี้หนอนอะไรคะ?.......”

และนั่นก็ทำให้ชีวิตประจำวันของผมมีสีสันขึ้นบ้างเล็กๆน้อยๆ

.....................

แม้แคทจะมาปรึกษาเรื่องเกี่ยวกับเกษตร แต่เธอก็ไม่ได้ให้ผมสอนอย่างเดียว เพราะเธอช่วยผมทำเรื่องการตลาดและช่วยดูแลเรื่องแพคเกจจิ้งให้ผมด้วย

“คุณธีย์ต้องสร้างแบรนด์ โดยใช้ตัวของคุณธีย์เป็นภาพลักษณ์ของสวนให้ผู้คนจดจำนะคะ” แคทพูดกับผม ตอนนี้เธอกำลังอธิบายเรื่องการตลาดให้ผมฟัง

“แล้วมันจะช่วยเกี่ยวกับพวกผักผลไม้ที่ผมปลูกอย่างไรครับ?” ผมถามแบบไม่รู้

“ก็เหมือนกับเวลาเราเข้าปั๊มน้ำมัน สินค้าเหมือนกันแต่คนเรามักเข้าปั๊มประจำที่เรารู้สึกชอบ ความรู้สึกที่ทำให้แต่ละปั๊มดูต่างกันและเป็นเอกลักษณ์ นั่นก็คือแบรนด์ดิ้งค่ะ” แคทพูดเหมือนเป็นคุณครูที่กำลังสอนผม

สุดท้ายเธอก็แนะนำให้ผมใช้หน้าตัวเองเป็นโลโก้ของสวน

“สวนลุงธีย์” เธอตั้งชื่อสวนให้ผม เพื่อให้คนจำชื่อสวนได้ง่าย

แม้ผมจะติดใจตรงคำว่าลุง! แต่ก็ปล่อยผ่านแล้วก็ปลงในสังขารตัวเอง

นี่เราเป็นลุงแล้วหรือนี่ เฮ้อ!

......................

“คุณธีย์แต่งงานแล้วหรือยังคะ?” แคทถามผมในวันหนึ่ง เพราะเธอไม่เห็นใครเลย นอกจาก พ่อ แม่ และน้องสาวของผม

“ยังครับ” ผมตอบแคทแบบสั้น ๆ แต่พอเธอได้ยินก็มองผมแปลก ๆ เหมือนกำลังสงสัยว่าตาแก่นี่สงสัยไม่เคยมีแฟน

“ผมก็มีแฟนเหมือนเหมือนคนอื่น ๆ นั่นแหละ แต่ก็เลิกลากันไป” ผมบอกเธอโดยไม่อธิบายอะไรเพิ่มเติม

“แต่คุณธีย์ก็เป็นคนมีเสน่ห์นะคะ เดี๋ยวนี้ผู้ชายสไตล์ลุงก็ได้รับความนิยมนะ” แคทพูดให้กำลังใจผม แต่ผมกลับรู้สึกว่าโดนทำร้ายจิตใจ

คำก็ลุง สองคำก็ลุง นี่ผมคงแก่เกินไปใช่ไหมนี่!

“แต่แคทก็ชอบผู้ชายสไตล์ลุงนะคะ อยู่ด้วยแล้วอบอุ่นดี” แคทพูดแล้วยิ้มให้ผม

เฮ้อ! เด็กสมัยนี้ชอบคนแก่กันหรือนี่ ....แต่

เดี๋ยวนะ! เมื่อครู่เธอบอกว่าชอบผู้ชายสไตล์ลุง!

นั่นมันไม่ใช่...การบอกรักทางอ้อมใช่ไหม?

.....................

ตอนต่อไป

ตอนที่ 35 สไตล์ลุง...แล้วยังไง

อ่านต่อ

address

Your account

SITE MAP

Facebook