สบู่สมุนไพร สบู่สมุนไพรจากธรรมชาติ สบู่ก้อนเบนเนท

ย้อนอดีต ตามหา...แม่ของลูก

ตอนที่ 38 ความฝันของเธอ

“พ่อ ๆ เจ้าธีย์มันเป็นอะไรของมัน นั่งเหม่อลอยมาหลายวันแล้วนะ?”  แม่ผมถามพ่อที่นั่งอยู่ข้าง ๆ

“สงสัยผีเข้ามั้ง แม่ไปเอาน้ำมนต์หลวงพ่อมาดีกว่า ท่าทางจะไม่ค่อยดี” พ่อผมเสนอทางแก้ไข

จากนั้นทั้งสองคนก็เอาขันน้ำมนต์มาราดหัวผม แบบไม่ทันตั้งตัว

“เฮ้ย! อะไรกันนี่ พ่อแม่ทำอะไรกัน!” ผมตกใจร้องโวยวาย เมื่อถูกรดด้วยน้ำเย็น ๆ จนเปียกไปทั้งตัว

“โถ ขวัญเอ๊ย ขวัญมานะลูก สติกลับมาแล้วหรือ?” แม่ของผมถามอย่างเป็นห่วง

“ไม่ได้ผีเข้าแม่ คนกำลังคิดอะไรเพลินๆ เสียอารมณ์เลย ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วไปฟาร์มที่บางนาดีกว่า” ผมส่ายหัวและลุกขึ้นทันที

นั่นแหละครับ! ตัวของผมหลังจากที่ถูกแคทจูบต่อหน้าฝูงชน 

ว่าแล้วก็ขำเพราะพอนายมาร์ค ผมทอง เห็นเข้าก็ช๊อค จนเป็นลมไปเลย

ส่วนตัวผมวิญญาณก็ล่องลอยไม่ได้สติ จนเมื่อแคทเขย่าตัวและเรียกผมนี่นแหละ ถึงได้กลับมาโลกแห่งความเป็นจริง

“คุณธีย์เป็นอะไรหรือเปล่าคะ?” แคทถามผมที่ตัวแข็งทื่อราวกับท่อนไม้

“ขออีกรอบได้มั้ยครับ” ผมเพ้อจนพูดบางอย่างออกไป

“คุณธีย์ว่าอย่างไรนะคะ! แคทไม่ค่อยได้ยิน?”

“เอ่ออ..ผมไม่เป็นไรครับ เมื่อกี้คงแค่ตกใจมากไปหน่อยน่ะครับ” ผมรีบยืนอย่างมั่นคงและเรียกสติคืนมา

เกือบไปแล้ว! ดีนะที่เธอไม่ได้ยิน

“แคทขอโทษนะคะ ที่ไม่ได้เตี๊ยมกันกับคุณธีย์ก่อน ก็เลย...” แคทพูดไม่จบประโยคแล้วก็เขินอายจนหน้าแดง

"ไม่เป็นไรหรอกครับผมเข้าใจ ครั้งนี้นายมาร์คคงไม่มายุ่งกับคุณแคทอีกแล้วล่ะครับ" ผมยิ้มให้เธอพลางมองดูนายมาร์ค ผมทอง ที่นอนชักและน้ำลายฟูมปาก

...........................

ตั้งแต่นั้นนายมาร์ค ผมทองก็หายไปจากชีวิตแคทจริง ๆ  ถึงแม้ปัญหาที่เธอกังวลจะหายไปหนึ่งเรื่องแต่ปัญหาใหม่ก็ตามมาเรื่อยๆ

“แม่! ทำไมวันนี้มีกับข้าวเต็มเลยล่ะ ปลาเต็มโต๊ะเลย” ผมถามแม่เพื่อมองกับข้าวมื้อเย็น

“ก็มีเพื่อนบ้านใหม่ย้ายมาอยู่ใกล้ๆ มีแต่หนุ่มๆ ร่างกายกำยำทั้งนั้น เค้าเอาปลามาฝาก แต่ก็แปลกนะรอบ ๆ บ้านเราอยู่ดี ๆ ก็ย้ายออกพร้อมกัน แต่มีหนุ่มๆ มาอยู่แทนก็ดีกว่าตั้งเยอะ” แม่ผมดีใจจนออกนอกหน้า

ส่วนผมมองปลาบนโต๊ะแล้วก็เริ่มเอะใจ

“อ้อ! ลืมบอกไป ตอนเอาปลามาฝากเค้าบอกแม่ว่าครั้งหน้าจะเอาปลาตัวใหญ่กว่านี้มาฝากอีก แต่ดูก่อนว่าปลาตัวนี้ทำตัวดีหรือเปล่า สงสัยจะเป็นปลาทะเลแน่ๆ” แม่ผมเล่าและร้องเพลงอย่างมีความสุข

ชัดเลย! ย้ายบ้านหนีตอนนี้จะทันไหมนี่ เฮ้อ!

...........................

หลังจากจูบสะท้านภพของแคทในวันนั้นเกิดขึ้น รอบตัวผมก็เริ่มเห็นแต่ผู้ชายหน้าตาโหดๆเต็มไปหมด ราวกับผมกำลังเดินอยู่ในย่านยากูซ่าของญี่ปุ่น

ขนาดสาวยาคูลท์แถวบ้านยังเปลี่ยนเป็นหนุ่มยาคูลท์แทนเลย

สงสัยคุณพ่อจะหวงลูกสาวมากกว่าที่คิด

แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ยังทำตัวปกติ และไปดูงานที่ฟาร์มอย่างสม่ำเสมอ จนส่วนต่างๆ เริ่มเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้น

"แคทขอบคุณคุณธีย์มากนะคะ ที่มาช่วยแคทสร้างฟาร์มนี้จนเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาได้ขนาดนี้" แคทขอบคุณผม

"ไม่หรอกครับคุณแคทวางแผนมาดี ผมแค่ช่วยดูในเรื่องของเกษตรเท่านั้นเอง" ผมตอบแคทและพูดความจริง

.ฟาร์มนี้เป็นความฝันที่แคทตั้งใจไว้ตั้งแต่เด็กค่ะ เพราะหม่ามี๊ของแคทชอบต้นไม้มาก แคทเลยอยากทำฟาร์มแห่งนี้เพื่อเป็นที่ระลึกถึงท่านค่ะ"

"แด๊ดดี้เองก็คิดถึงหม่ามี๊ แม้ตอนแรกจะค้านเรื่องเกษตรแต่พอแคทพูดเหตุผมให้ฟัง แด๊ดดี้ก็ยอม" แคทพูดและมองฟาร์มของเธอด้วยความภูมิใจ

ผมมองแคทแล้วนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างเรา มันดูเป็นเรื่องราวใหม่สำหรับผมที่ทำให้ผมสับสนในตัวเองเช่นกัน

เวลาที่คุณเคยมีแฟนมาก่อน บ่อยครั้งที่คุณมักจะเปรียบเทียบข้อดีของแฟนที่ผ่านมาและอยากเอาข้อดีเหล่านั้นรวมอยู่ในคน ๆ เดียวกัน

ซึ่งในโลกแห่งความเป็นจริงเราทำไม่ได้

แต่ตอนนี้ผมกลับเจอคนๆนั้นแล้ว ความรู้สึกที่เธอเหมือนรวมส่วนที่ดีของแฟนคนก่อน ๆ ของผม ไว้ในตัวเอง 

ทำให้บางทีผมก็คิดว่า...แท้จริงแล้ว

ผมชอบที่เธอเป็นเธอหรือชอบที่เธอเหมือนแฟนเก่าทุกคนรวมกัน

นี่ยังไม่รวมปัญหาใหม่เรื่องของความแตกต่างด้านอายุ ฐานะ หรือจะเป็นเรื่องพ่อของเธอที่หวงลูกสาวมาก

และท้ายสุดสิ่งเธอเธอแสดงออกกับผม ว่ามันเป็นเพียงการแสดงละครหลอกพ่อของเธอหรือเรื่องจริง

แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ผมก็รู้ตัวว่าตอนนี้กำลังมีความสุขกับสิ่งที่ทำ

เพียงแค่ไม่รู้ว่า สุดท้ายแล้วมันจะลงเอยแบบใด

.................................

“คุณธีย์คะ วันอาทิตย์นี้คุณธีย์พอจะมีเวลาว่างไหมคะ?” แคทถามผมในช่วงปลายอาทิตย์

“ว่างครับ คุณแคทมีอะไรหรือเปล่าครับ?” ผมถามแคทกลับ

"คือ...แคทอยากจะชวนคุณธีย์ไปดินเนอร์บนเรือน่ะค่ะ" แคทพูดแล้วยิ้ม

"อ้อ! ได้เลยครับยินดี แต่ดินเนอร์แบบธรรมดาก็ได้นะครับ ไม่ต้องนั่งเรือ ผมว่ามันแพงเกินไป" ผมตอบรับด้วยความดีใจ ในโอกาสที่จะได้ดินเนอร์กับเธอสองต่อสอง

"เรื่องค่าใช้จ่ายไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ พอดีแด๊ดดี้แคทเพิ่งซื้อเรือยอร์ชลำใหม่มาก็เลยอยากจัดงานเลี้ยงฉลองและที่แคทชวนคุณธีย์ก็เพราะแด๊ดดี้ให้มาเชิญค่ะ เรือลำใหญ่และสวยมากนะคะ" แคทพูดแล้วยิ้มเช่นเคย

“ตกลงครับ” ผมตอบรับแบบไม่คิดอะไร

แต่เดี๋ยวนะ!

เมื่อกี้เธอบอกว่าพ่อของเธอเป็นคนชวนไปดินเนอร์บนเรือลำใหม่ที่พึ่งซื้อมา

อย่าบอกนะว่า........

พอเริ่มคิดได้ ผมก็คิดไปไกลจนช็อคและเป็นลมอยู่ตรงนั้น

พร้อมมองเห็นภาพเหล่าเพื่อนๆปลาทะเลที่ว่ายวนอยู่ตรงหน้า

กำลังโบกมือทักทาย

......................

ตอนต่อไป

ตอนที่ 39 งานเลี้ยงบนเรือ

อ่านต่อ

address

Your account

SITE MAP

Facebook