สบู่สมุนไพร สบู่สมุนไพรจากธรรมชาติ สบู่ก้อนเบนเนท

ย้อนอดีต ตามหา...แม่ของลูก

ตอนที่ 27 รักฉบับวัยทำงาน

หลังจากที่ผมช่วยปลูกพืชสมุนไพรในแปลงที่ดินของว่านจนเสร็จหมดแล้ว

วันนี้ผมก็ลงมือขุดแปลงเล็กๆเพิ่มอีกหนึ่งแห่ง

“อ้าว ธีย์! ปลูกครบหมดแล้วไม่ใช่หรือ แปลงนี้ปลูกอะไรเพิ่มคะ?” ว่านถามผมขณะที่กำลังจะออกไปทำงาน

“เดี๋ยวว่านกลับมาก็เห็นครับ แปลงนี้ผมตั้งใจปลูกให้เอาไว้ให้แม่ว่านทำกับข้าวได้ด้วย” ผมตอบว่านแล้วยิ้มให้เธอ

ว่านมองอย่างสงสัยแต่ก็ไม่ได้ถามต่อและออกไปทำงานพร้อมกับวิทที่ต้องไปโรงเรียน เหลือผมกับแม่ของเธอที่แอบยกนิ้วโป้ง ส่งสัญญาณว่าเป็นไปตามแผน

วันนั้นผมเร่งมือปลูกและตกแต่งแปลงปลูกพืชนี้อย่างเต็มที่ โดยมีแม่ของเธอคอยช่วย

“แหม! พ่อหนุ่มนี่ก็โรแมนติกนะนี่ เสียดายตอนแม่สาวๆไม่เจอผู้ชายแบบนี้” แม่ของว่านแซวผม

“ผมไม่ค่อยมีเงินมาก ก็ทำได้เท่านี้แหละครับแม่” ผมตอบแม่ของว่าน

“ผู้หญิงก็ไม่ได้ดูเรื่องฐานะผู้ชายกันทุกคนหรอกนะ อย่างน้อยก็ลูกสาวแม่คนหนึ่งล่ะ ที่ไม่เป็นแบบนั้น” แม่ของว่านตอบผม

“แล้วแม่ว่า...ว่านจะชอบไหมครับ?”              

“มีผู้หญิงคนไหนในโลกบ้าง ที่จะไม่ชอบของขวัญ โดยเฉพาะของขวัญที่ตั้งใจทำขนาดนี้ พ่อหนุ่มไม่ต้องกังวลนะ” แม่ของว่านให้กำลังใจผม

ช่วงเย็นว่านก็เลิกงานแล้วกลับมาบ้าน เธอค่อนข้างแปลกใจที่เห็นว่าวันนี้แม่และลูกชายของเธอนั้นไม่อยู่

“ธีย์ คนอื่นไปไหนกันหมดน่ะ?” ว่านถามผมที่กำลังนั่งพักอยู่ที่โต๊ะม้าหินหน้าบ้าน

“อ๋อ แม่ของว่านอยากซื้อของเลยชวนวิทไปเป็นเพื่อนน่ะ” ผมตอบว่าน

“แล้ววันนี้ปลูกเสร็จไหม ขอว่านดูหน่อยสิ อยากรู้ทั้งวันเลยว่าธีย์จะปลูกอะไร?” ว่านเดินมาถามผมและทำท่าอยากให้ผมพาไปดูแปลงที่ปลูก

ผมอมยิ้มแล้วเดินนำเธอเดินมาช้าๆ ระหว่างทางก็ชวนเธอคุยว่าวันนี้เป็นอย่างไรบ้าง จนกระทั่งถึงแปลงพืชที่ผมทำเมื่อเช้า

และเมื่อเธอเห็นแปลงที่ดินโล่งๆเมื่อเช้า เธอก็ประหลาดใจจนต้องอุทานออกมา

“ธีย์ นี่..นี่มันสวยมากเลย”

เพราะตอนนี้แปลงเกษตรขนาดประมาณ 10x10 เมตรโล่งๆเมื่อเช้า ได้กลายเป็นสวนดอกทานตะวันเล็กๆ ที่มีน้ำพุอยู่ตรงกลาง โดยมีดอกทานตะวันดอกใหญ่ล้อมรอบน้ำพุอยู่ ด้านข้างเป็นระแนงไม้เลื้อยที่เต็มไปด้วยต้นหนวดฤาษีและดอกไม้เล็กๆที่ผมทำเป็นกระถางแขวนเอาไว้

เมื่อรวมกับของตกแต่งอื่นๆก็ทำให้สวนนี้ดูสวย น่ารักและสดใส โดยเฉพาะม้านั่งสีขาวที่อยู่กลางสวน ที่ไว้สำหรับนั่งมองสวนแห่งนี้

“ไปนั่งตรงนั้นกันดีกว่านะ” ผมชี้ไปที่ม้านั่งไม้สีขาวหลังจากที่ว่านชื่นชมความสวยงามของสวนไปสักพักหนึ่ง

“ธีย์ เก่งมากเลย ไม่นึกว่าธีย์จะจัดสวนแบบนี้เป็นด้วย” ว่านเอ่ยชมผมเมื่อเรานั่งพักที่ม้านั่ง

“ธีย์ทำให้เป็นที่ระลึกน่ะ มีแต่สวนสมุนไพรมันมีประโยชน์ก็จริงแต่ไม่มีความสวย เลยจัดตรงนี้ให้เวลาทำสวนจะได้นั่งพักผ่อนได้” ผมตอบว่าน

“แล้วทำไมถึงเป็นดอกทานตะวันล่ะ สวยดีว่านชอบ แต่เอ๊ะ! เมื่อกี้ธีย์บอกว่าเป็นที่ระลึกนี่หมายความว่าอะไรคะ?” ว่านเริ่มสงสัย

“ดอกทานตะวันหมายถึงความรักที่มั่นคงและซื่อสัตย์น่ะ มันยังสื่อถึงความเข้มแข็งและให้กำลังใจอีกด้วย ผมรู้จักว่านมานานอยากให้กำลังใจว่าน เลยทำสวนดอกทานตะวันให้ว่านเป็นที่ระลึก”

“ที่ผ่านมาว่านเข้มแข็งมาก วันไหนที่ว่านท้อขอให้ว่านมานั่งตรงนี้แล้วดูดอกทานตะวันที่ธีย์ปลูกให้นะ อย่างน้อยดอกทานตะวันเหล่านี้ก็จะให้กำลังใจว่านเสมอ” ผมตอบว่าน

“ธีย์! แล้วธีย์จะหายไปไหน ว่านทำอะไรให้ธีย์ไม่พอใจหรือปล่าว?” ว่านเริ่มตกใจเมื่อฟังคำพูดของผม

นาทีนี้...ผมนิ่งไปสักพัก ก่อนเอื้อมมือไปจับมือของว่านแล้วพูดให้เธอฟังต่อว่า

“ว่านครับ ธีย์อยากบอกอะไรว่านเรื่องหนึ่ง ตลอดเวลาที่ผ่านมา ธีย์รู้ว่าว่านปิดตัวเองเพราะต้องดูแลแม่และลูก ว่านกลัวเสมอว่าผู้ชายอาจจะรับไม่ได้ที่ว่าเคยแต่งงานและมีลูกติด แต่ธีย์อยากให้ว่านรู้ว่า......”

“ว่านเหมือนดอกทานตะวันที่อยู่ในแปลงดอกไม้แห่งนี้ ภายนอกทุกคนอาจมองว่าว่านเข้มแข็ง แต่เวลาว่านมีปัญหาว่านปรึกษาธีย์ได้ทุกเรื่องนะ ธีย์จะไม่ไปไหนและจะขออยู่เป็นดินที่โอบอุ้มดอกทานตะวันดอกนั้นตลอดไป แม้ธีย์รู้ว่าธีย์อาจจะไม่ได้เท่าผู้ชายคนอื่นๆ แต่วันนี้ธีย์ขอโอกาสดูแลว่านและครอบครัวได้มั้ยครับ”

เมื่อผมพูดจบ น้ำตาก็ไหลจากสองตาของว่านเหมือนมันเก็บไว้นานหลายปี เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นเธอร้องไห้ ผู้หญิงที่ดูเข้มแข็งและเป็นเสาหลักของครอบครัว ก็มีด้านที่อ่อนแอเช่นกัน

หลังจากที่เธอร้องไห้สักพัก เธอก็พูดกับผมว่า

“แล้วดินที่โอบอุ้มดอกทานตะวันจะเจ้าชู้ไหม?”

ผมอึ้งเมื่อได้ยินคำถามของเธอ ก่อนจะยิ้มแล้วตอบเธอว่า

“ดินมันไม่มีขา แล้วก็ไม่มีตาที่จะมองใครนะ มันจะอยู่ที่เดิมจนดอกทานตะวันแห้งและตายไปพร้อมๆกัน” ผมตอบว่านแล้วมองดวงตาของเธอ

ว่านมองสายตาของผม ไม่นานเธอก็ร้องไห้อีกครั้ง...และกอดผม

“ขอบคุณทุกอย่างที่ธีย์มอบให้ อย่าหลอกว่านนะ ว่านไม่อยากเจ็บอีกแล้ว ฮือๆ”

ว่านกอดผมและร้องไห้ หัวใจที่ปิดกั้นเหมือนกำแพงเพราะอดีตที่ผ่านมาของเธอ วันนี้ได้พังทลายลง จนเมื่อเธอหายร้องไห้และตกลงคบกับผม  ก็มีดังเกิดขึ้นที่ด้านหน้าสวน

โป๊ะ! โป๊ะ!

“เย้! สำเร็จแล้ว....ดีใจด้วยยยย ”วิทและแม่ของว่านที่ซ่อนตัวอยู่ ดึงพลุกระดาษเล็กๆที่มีสายรุ้งอยู่ด้านใน ทั้งสองคนแสดงความยินดีที่ว่านตกลงเป็นแฟนกับผม

“แหม! ลุ้นตั้งนาน หัวใจคนแก่จะวายตาย”  แม่ของว่านพูดขึ้นแล้วก็ยิ้ม

“ยินดีด้วยนะครับแม่ ลุงธีย์ ไม่ต้องห่วงผมนะครับ แค่แม่กับลุงธีย์มีความสุขผมก็ดีใจแล้วครับ” วิทลูกชายของว่านแสดงความยินดีและบอกในเรื่องที่กลัวว่าว่านและผมจะเป็นกังวล

เด็กคนนี้เข้าใจโลกและเป็นเด็กดีจริงๆ

พวกเราคุยกันสักพัก ก็นั่งฉลองกันที่สวนแห่งใหม่ที่ผมทำขึ้น แม่ของว่านเตรียมอาหารไว้มากมายเพื่อการนี้โดยเฉพาะ

ขณะที่กำลังทานมื้อเย็นกัน ผมก็แอบถามแม่ของว่านว่า

“แม่ทำกับข้าวเยอะขนาดนี้ ถ้าแผนเราไม่สำเร็จจะทำอย่างไรนี่?”

แม่ของว่านได้ยินก็ยิ้มขึ้น ก่อนตอบผมว่า

“ก็ถ้าไม่สำเร็จ แม่ก็คงจะเอาไปใส่บาตรตอนเช้า เผื่อเจ้ากรรมนายเวรเค้าจะได้เปิดโอกาสให้ใหม่อีกรอบ”

เมื่อพวกเราได้ยินก็หัวเราะกันและนั่งทานมื้อเย็นอย่างมีความสุข

โดยที่ผมไม่รู้เลยว่า...อนาคตจะเกิดเรื่องที่เลวร้ายกับผมและครอบครัวของว่าน

.........................

ตอนต่อไป

ตอนที่ 28 ความไว้ใจและเข้าใจ

อ่านต่อ

address

Your account

SITE MAP

Facebook