ย้อนอดีต ตามหา...แม่ของลูก
ตอนที่ 29 วิกฤติของความสัมพันธ์
ว่านร้องไห้และเล่าความลับเรื่องปัญหาของเธอให้ฟัง
 
“แม่ของว่านเอาฉโนดที่ดินแปลงนี้ไปกู้ตั้งนานแล้ว ว่านไม่เคยรู้เลย มารู้ก็ตอนที่มีเจ้าหนี้มาทวงและบอกว่าครบกำหนดไถ่ถอนแล้ว จะมายึดที่แปลงนี้ ธีย์!บ้านหลังนี้กำลังจะเป็นของคนอื่นไปแล้ว”
 
ผมอึ้งเมื่อรู้เหตุผลที่ทำให้เธอเหม่อลอยช่วงนี้
 
“แล้วแม่ทำเอกสารกู้ถูกต้องตามกฏหมายหรือเปล่า?” ผมถามว่าน
 
“ว่านตรวจดูแล้วและให้พี่ที่เป็นทนายช่วยดูด้วย เอกสารถูกต้องทั้งหมด และทางนั้นก็ผ่อนผันให้หลายเดือนแล้ว แต่แม่ไม่เคยบอกว่านเลย ” ว่านร้องไห้หนักขึ้นเมื่อเล่าถึงตรงนี้
 
ผมปลอบว่านสักพักแล้วก็คิดหาหนทางช่วยว่านว่าจะแก้ปัญหาอย่างไรได้บ้าง เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ผมเจอปัญหาแบบนี้เช่นกัน
 
อันที่จริงที่ดินของว่านถือว่าทำเลดีมาก  เข้าซอยแค่ไม่กี่เมตรก็ถึง แถมยังมีโครงการขยายถนนที่กำลังก่อสร้างอยู่ทำการเวนคืนที่ริมถนนหมดแล้ว
 
กลายเป็นว่าสิ้นปีนี้ที่ดินของว่านจะเปลี่ยนเป็นแปลงที่ติดถนนแทน
 
หลังโทรปรึกษาคนรอบข้างรวมถึงสภาทนายความ เราก็ได้ข้อสรุปว่าการเจรจาคือทางออกที่ดีที่สุด ผมจึงให้ว่านโทรนัดคนปล่อยกู้เพื่อพูดคุยถึงทางออกของเรื่องนี้
 
............
 
ตอนนี้ผมและว่านยืนอยู่ที่หน้าบ้านของคนปล่อยกู้ซึ่งอยู่แถวนนทบุรี   ด้านหน้าเป็นบ้านหลังใหญ่มีพื้นที่มาก บ่งบอกถึงฐานะเจ้าของบ้านที่เข้าขั้นเศรษฐี ดูท่าทางธุรกิจนี้น่าจะกำไรดีจริงๆ
 
เจ้าของบ้านหลังนี้เป็นผู้กว้างขวางคนหนึ่ง เป็นชายหัวล้าน รูปร่างอ้วน ใส่ทองเส้นใหญ่และพูดจานักเลง
 
ผมและว่านพยายามพูดคุยว่าขอผ่อนผันและขอไถ่ฉโนดกลับมา เจ้าของเงินกู้นิ่งไปสักพักก่อนจะบอกตัวเลขที่ฟังแล้วตกใจ
 
“สิบล้าน!” เราสองคนอุทานพร้อมกันเมื่อได้ยินราคา
 
“นี่เฮียให้เท่ากับราคาที่มีคนมาติดต่อซื้อเลยนะ ถ้าไม่ไหวเฮียก็คงต้องขายให้เค้าไป เพราะเงินเฮียไปจมอยู่กับที่แปลงนี้ไม่ได้ เฮียให้เวลาแค่หนึ่งเดือนนะเพราะเจ้านั้นเค้ารีบ” เจ้าของเงินกู้พูดเสริม
 
ในสัญญาแม่ของว่านเอาฉโนดที่ดินพร้อมบ้าน มาทำเรื่องกู้ไว้ที่สามล้านระยะเวลาสิบปี ตั้งแต่สมัยตอนที่พ่อของว่านป่วยเป็นมะเร็ง เงินที่กู้มาก็เอามารักษาพ่อของว่านนั่นเอง รักษากันเป็นปี สุดท้ายพ่อของว่านก็เสีย แม่ของว่านจึงรับภาระดูแลครอบครัวมาตลอด
 
อันที่จริงผมก็นับถือแม่ของว่านนะ แกไม่ได้ทำงานที่ไหน อาศัยแค่พืชผัก ผลไม้เล็กน้อยๆในบ้านแล้วขายในตลาดแถวนั้น ว่างๆก็เล่นแชร์บ้างเพื่อเก็บเงิน ก็ยังสามารถส่งดอกเบี้ยและเลี้ยงดูครอบครัวได้ ถ้าแกไม่ป่วยจนเข้าโรงพยาบาลคงหาทางออกของแกต่อไปได้
 
แต่เจ้าของเงินกู้ก็โหดจริงๆ จากกู้สามล้านกลายเป็นสิบล้าน จะเอาเปรียบกันไปไหนนี่!
 
“ธีย์! เราจะไปหาเงินจากไหนตั้งสิบล้านในเวลาหนึ่งเดือน” ว่านถามผมเมื่อเราสองคนกลับมาที่บ้าน
 
“ใจเย็นๆนะว่าน มันต้องมีทางออก” ผมปลอบว่านทั้งที่ตัวเองก็คิดไม่ออกเหมือนกัน
 
ในเรื่องของความรักเมื่อคุณเริ่มโตขึ้น เรื่องของหนี้สินและการเงินก็เป็นสิ่งสำคัญเช่นกัน คนที่ไม่มีปัญหาเรื่องนี้ทั้งคู่ถือว่าโชคดี ที่คุณสามารถใช้แค่ความรัก ความเข้าใจ ประคับประคองความสัมพันธ์ที่ดีไว้ได้
 
หรือหากมันเป็นเรื่องเล็กน้อยก็อาจจะช่วยกันแก้ให้ผ่านไปได้ แต่ถ้าหากเรื่องหนี้สินและการเงิน มันเป็นเงินก้อนใหญ่ที่ยากจะจัดการ
 
นั่นคือสัญญาณของวิกฤติชีวิตคู่ ที่จะเริ่มสั่นคลอน
 
ผมโทรปรึกษากับเพื่อนและคนรอบข้างหลายคน ทุกคนพูดเหมือนกันหมดว่าอย่าไปยุ่งเรื่องนี้ เพราะผมยังไม่ได้แต่งงานกับว่านและเป็นครอบครัวเดียวกัน ปัญหานี้หากผมรับมาก็จะกลายเป็นการหาเรื่องใส่ตัว
 
ควรปล่อยให้ว่านหาทางจัดการเอง
 
แม้ผมจะรู้ว่าคนรอบข้างเป็นห่วงผม แต่อีกใจก็รู้สึกว่าการทำแบบนั้นดูเป็นการเห็นแก่ตัว
 
มันน่าจะมีทางออกอื่นที่ผมทำได้และไม่ทิ้งเธอให้แก้ปัญหาเพียงลำพัง
 
ในที่สุดเมื่อผมคิดหาทางออกไม่ได้  จึงมาปรึกษากับ พ่อ แม่และน้องสาว
 
ตอนนี้ “ธัญญ์” น้องสาวผมกลายเป็นคุณหมอเรียบร้อยแล้วสมกับความตั้งใจของเธอ ทั้งสามคนเห็นตรงกันว่า
 
หากผมตั้งใจและอยากช่วยว่านจากปัญหานี้จริงๆ ทุกคนจะช่วยกัน
 
ผมมองหน้าทั้งสามคนด้วยความตะลึง เพราะไม่คิดว่าทุกคนจะช่วยเหลือว่าน
 
“เด็กคนนี้น่าสงสาร ผ่านชีวิตครอบครัวที่ล้มเหลว ต้องดูแลลูกคนเดียว ยังต้องมาเจอหนี้ก้อนใหญ่อีก ไม่รู้ว่าทำไมถึงโชคร้ายแบบนี้” แม่ของผมพูดขึ้นแล้วก็ร้องไห้
 
“ใช่ ไหนๆแก็เป็นแฟนของหนูว่าน จะไม่ช่วยกันก็ดูไม่ดี เป็นลูกผู้ชายก็สมควรต้องรับผิดชอบด้วย” พ่อผมพูดขึ้นแล้วเอามือตบบ่าผมเบาๆ
 
“หนูดีใจนะที่พี่ธีย์คิดแบบนี้ แม้เราจะไม่ได้รวย แต่พี่ว่านเป็นคนดี หนูเป็นผู้หญิงก็คงทนไม่ได้ถ้าพี่ธีย์จะไม่สนใจและหนีเอาตัวรอดคนเดียว” น้องสาวผมออกตัวบ้าง
 
สรุปว่าพ่อกับแม่จะเอาที่ดินไปจำนองกับธนาคารเพื่อกู้เงิน เพราะการผ่อนจะได้ตัดทั้งต้นทั้งดอก ส่วนเงินที่ขาดน้องสาวผมจะทำเรื่องกู้ซื้อที่แปลงนั้น ให้ผมขอเอกสารกับเจ้าหนี้เงินกู้เพื่อทำเรื่องกับธนาคาร
 
โดยมีข้อแม้ว่าผมกับว่านต้องหาเงินมาชำระค่าผ่อนต่อเดือนให้ได้
 
บางทีสิ่งที่คนไม่ได้เรื่องอย่างผมโชคดีก็คงเป็นเรื่องครอบครัว ในวันที่ผมล้มเหลวหรือเสียผู้เสียคนจากการติดสุรา ครอบครัวของผมก็ไม่เคยด่าว่า
 
แต่กลับให้กำลังใจและเชื่อมั่นว่าผมจะผ่านมันไปได้
 
ครั้งนี้ก็เป็นอีกครั้งหนึ่งที่ผมรู้สึกตื้นตันจนต้องร้องไห้ออกมาเป็นเด็กๆ
 
...................
 
วันรุ่งขึ้น ขณะที่ผมกำลังจะออกไปหาว่านที่บ้านเพื่อแจ้งข่าวดี
 
ว่านก็โทรศัพท์มาหาผม แล้วบอกว่า.....
 
“ธีย์! แม่ของว่านเสียแล้วเมื่อเช้า!”  
 
......................                      
 
มีคนชอบบอกว่า ฟ้าหลังฝนมักจะงดงามเสมอ
 
นั่นอาจจะเป็นความจริงแค่ครึ่งเดียว
 
เพราะฟ้าหลังฝนมันจะงดงามได้ ก็ต่อเมื่อคุณก็ต้องมีชีวิตให้รอดไปถึงตอนนั้นเพื่อชื่นชม
 
ในขณะที่เราคิดว่าตอนนี้ช่วงชีวิตของเราแย่มากๆ เหมือนตกอยู่ในมรสุม
 
แต่สวรรค์ก็อาจไม่คิดแบบนั้น!
 
เพราะบ่อยครั้งสวรรค์มักจะชอบส่งแบบทดสอบชีวิตให้มันเลวร้ายขึ้นไปอีกเรื่อยๆ จนมรสุมนั้นอาจมีทั้งพายุ ฟ้าผ่า หรือคลื่นยักษ์
 
ว่านเองก็เป็นคนหนึ่งที่กำลังโดนสวรรค์ทดสอบเช่นกัน
 
แต่ดูเป็นบททดสอบที่มากเกินกว่าผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่งจะผ่านไปได้
...................
ตอนต่อไป
ตอนที่ 30 ชีวิตยิ่งกว่านิยาย